الف) نقش مساجد در حرکت آفرینی
الف) نقش مساجد در حرکتآفرینی مسجد در اسلام جایگاهی بهوسعت یک مکتب جامع و زنده، موقعیتی به پهنهی آرمانهای یک رسالت جهانی، ظرفیتی به فراخی همهی بشریّت، و مقامی به بلندای تکبیر و تسبیح خدا دارد. بر اساس نصوص اسلامی، مسجد خانهی خدا در زمین،(13) جایگاه مومن،(1
الف) نقش مساجد در حركتآفريني
مسجد در اسلام جايگاهي بهوسعت يك مكتب جامع و زنده، موقعيتي به پهنهي آرمانهاي يك رسالت جهاني، ظرفيتي به فراخي همهي بشريّت، و مقامي به بلنداي تكبير و تسبيح خدا دارد. بر اساس نصوص اسلامي، مسجد خانهي خدا در زمين،(13) جايگاه مومن،(14) بهترين نقطهي هر شهر،(15) گذرگاه رحمت و خيرات و جايگاه فرشتگان(16) است. مسلمان در مسجد مهمان خداست.(17) جهانگردي و جهان نگري او در ملازمت مسجد است(18) و سادگي آن رمز اصالت و معنويتش است.(19)
نقش مساجد در جامعهي اسلامي چنان مهم است كه پيامبر(صلي الله عليه وآله) فرمود: كساني را كه در تاريكيها به مساجد ميروند به نور كامل در قيامت بشارت دهيد.(20)
در صدر اسلام، آغاز و سازماندهي حركتها، بسيج نيروها و حل مشكلات جامعه در مسجد بود. مسجد در آن دوره يك ابزار تاكتيكي ـ كوتاه مدت ـ تلقي نميشد، بلكه رابطهي حركت، نهضت و انقلاب اسلامي با آن، پيوندي، جاودانه بود و هيچ جايگاهي نميتوانست جايگزين آن شود.
ملت مسلمان ايران با الهام از اين تفكر بنيادين در جريان انقلاب اسلامي، بهويژه در يك سال پيش و بعد از پيروزي انقلاب، با تأكيد رهبر انقلاب، مساجد را به حالت پرتحرّك و سرنوشتساز دوران صدر اسلام باز گرداندند و روحانيان مبارز در سنگر محراب و منبر به تبيين تفكر سياسي اسلام، نشر اهداف نهضت و افشاگري عليه فجايع رژيم، آثار شوم سلطهي خارجي و توطئههاي استكبار جهاني بهويژه امريكا و صهيونيسم پرداختند و با بازگو كردن بيانيهها، اعلاميهها و سخنان رهبر انقلاب، آگاهي مردم به آرمانهاي اسلامي و فجايع نظام ستمشاهي را رشد بخشيدند.
در يك جمله، مساجد در اين برههي زماني به مركز نيرومند پشتيباني انقلاب و ستاد عملياتي رهبر انقلاب اسلامي تبديل شد و تولّد جمهوري اسلامي ايران توسط آراي مردم و همهپرسيها و انتخابات سرنوشتساز براي راهاندازي نظام نوين سياسي در مسجد و در فضايي پر از معنويّت وحدت انجام پذيرفت.
امام خميني(قدس سره) در برابر خطر جدايي انقلاب از مساجد كه توطئهي جديد دشمنان انقلاب اسلامي بود، فرمود: از هواپيماهاي دشمن نهراسيد; از آن بترسيد كه مساجد خلوت شود.